วัดโขดหิน หรือ วัดโขดหิน (ปักษีคีรีราม) 

ชื่อวัดโดยทางราชการ “ วัดโขดหิน ” ชื่อที่ชาวบ้านเรียกหรือชื่อเดิม “ วัดโขดหินปักษีคีรีราม " สังกัดมหานิกาย อยู่ในเขตการปกครองคณะสงฆ์ ภาค 13 ตําบลเนินพระ อําเภอเมือง จังหวัดระยอง ที่ตั้งของวัด เลขที่ 10/1 ถ.สุขุมวิท ต.เนินพระ อ.เมือง จ.ระยอง 

ความสําคัญของวัดโขดหิน  1. เป็นสํานักปฏิบัติธรรมประจําจังหวัดระยองแห่งที่ ๒ (สธจ.) 2. เป็นหน่วยอบรมประชาชนประจําตําบลเนินพระ (อ.ป.ต.) 3. เป็นศูนย์ศึกษาพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์  4. เป็น “ชุมชนคุณธรรม น้อมนําเศรษฐกิจพอเพียง วัดโขดหิน” 5. เป็น ศาสนสถาน “โครงการลานธรรม ลานวิถีไทย  6. เป็น วัดส่งเสริมสุขภาพ ระดับ จังหวัด  7. เป็นศาสนถาน “โครงการวัดสร้างสุข “ (วัดต้นแบบดีเด่นระดับประเทศ)  8. เป็นศาสนถาน “วัดรักษาสิ่งแวดล้อม”  9. เป็นสํานักเรียน พระปริยัติธรรม แผนกนักธรรม - แผนกบาลี และแผนกอภิธรรม 

ประวัติความเป็นมาของวัดโขดหิน  เดิมชื่อว่า วัดโขดหินปักษีคีรีราม เป็นชื่อชาวบ้านเรียกเพราะว่า ปรากฏเหตุการณ์ต่างๆ ตามสภาพ ที่เป็นจริงในครั้งนั้น เมื่อ พ.ศ.2486 เป็นปีเริ่มสร้างวัด สภาพของพื้นดินบริเวณวัดเป็นป่าดงทึบ มีสัตว์ป่าต่างๆ อาศัยอยู่บริเวณนี้ก็มีมาก โดยเฉพาะนกและไก่ป่ามีมากที่สุด และมีภูเขาย่อมๆ อยู่ในบริเวณวัด 1 ลูกด้วย ชาวบ้านจึงเรียกชื่อเช่นนั้นเรื่อยมา การสร้างวัดในสมัยนั้น มีพระครูวิจารณ์ธรรมกิต (หลวงปู่หิน) อดีตเจ้าอาวาส วัดหนองสนม และภิกษุจ่าง สูงล้น เป็นผู้อํานวยการสร้าง และมีนายเต็ม นางดอกไม้ นางเจริญ แว่วเสียง นายเขียว-นางเกริ่น หอมหวล นางตาด นามสนิท เป็นผู้ถวายที่ดินสร้างวัด นายเต็ม แว่วเสียง เป็นผู้เสนอขอ เรื่องประกาศตั้งเป็นวัด ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา รวมเป็นสํานักสงฆ์อยู่ 26 ปี โดยมีพระสงฆ์อยู่จําพรรษาตลอดมา จนถึงปี พ.ศ.2512 อาศัยความตามข้อ 4 แห่งกฎกระทรวงฉบับที่ 1 พ.ศ. 2507 ออกตามความในพระราชบัญญัติ คณะสงฆ์ พ.ศ.2505 ด้วยความเห็นชอบของมหาเถรสมาคม กระทรวงศึกษาธิการจึงประกาศตั้งเป็นวัดขึ้นใน พระพุทธศาสนา มีนามว่า วัดโขดหิน ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นไป ประกาศ ณ วันที่ 9 เมษายน พ.ศ.2512 

ความเชื่อและความศรัทธา  ด้วยสภาพที่ตั้งวัด เป็นป่าดงทึบมีภูเขาย่อมๆ ทําให้คนในสมัยนั้นเชื่อว่า บนภูเขาเป็นที่ตั้งของเมือง ลับแล เชื่อว่าในเมืองลับแลมีสมบัติอยู่มากมาย แต่ไม่มีใครสามารถนําออกมาได้ เคยมีคนเห็นก้อนทองที่มีแสง ลอยไปลอยมาต่อหน้าก็ไม่สามารถเอาออกมาได้ และมีเรื่องเล่าอีกว่า เมื่อถึงวันโกน วันพระ จะได้ยินเสียง พิณพาทย์ในช่วงพลบค่ําเรื่อยไปจนดึกดื่น มีผู้คนพบเห็นคนนุ่งขาวห่มขาวเดินกันขวักไขว่อยู่บนเขา จึงเชื่อว่า เทวดาให้จัดสร้างวัด ณ ที่ตรงนี้ และยังมีเรื่องเล่าจากโยมแฉ่ ประเสริฐ เคยเจ็บป่วยหนัก และฝันว่าได้ไปที่ถ้ําใต้ ภูเขาในเมืองลับแลและได้ดื่มน้ํามนต์ที่ถ้ํามาอาบ จากนั้นอาหารป่วยก็หายไป ยิ่งทําให้ชาวความเชื่อและศรัทธา มากยิ่งขึ้นสืบจนถึงปัจจุบัน